Podsumowanie Konkursu - Jestem Dumny! Jestem Polakiem!

           

 

      W listopadzie miał miejsce ogólnopolski konkurs artystyczny zorganizowany przez fundację Surge Polonia. Celem konkursu była:

• popularyzacja twórczości o tematyce patriotycznej,
• pielęgnowanie kulturowego dziedzictwa narodowego,
• budowanie i pielęgnowanie postaw patriotycznych wśród młodego pokolenia Polaków,
• wspieranie wychowania patriotycznego poprzez różne formy aktywności artystycznej.

      W kategorii wiersz swoje utwory o tematyce patriotycznej zaprezentowały  także uczennice naszej szkoły. Chociaż  początkujące poetki nie zajęły miejsc na podium i tak  należą się im wyrazy uznania  za kreatywność , kunszt  poetycki i zdolność przekazywania  czegoś ,, z serca do serca, z duszy do duszy”- jak pięknie pisał ks. Jan Twardowski. Brawo dziewczynki !

 

             Zapraszamy do lektury wierszy

 

Amelia Raś

 

Kocham

 

Kocham Ciebie rudy, chytry lisie,

Kocham Ciebie brązowy borowiku,

Kocham Ciebie zgarbiona jabłonko,

Kocham Ciebie żołnierski guziku pradziadka Leona,

Kocham Ciebie historio dziadka Kazia,

Kocham Ciebie pachnący chlebie babci Marysi,

Kocham Ciebie rodzinna Smarżowo,

Całym moim małym sercem kocham Ciebie Polsko!

 

 

 

Wiktoria Czernik

 

Ojczyzna

 

Tyle pięknych krain na świecie,

Tylu ludzi je zamieszkuje,

Lecz ja cenię najbardziej –już wiecie?

Polskę, w której swe życie buduję.

 

Tatrzańskie szczyty i lasy zielone,

Łąki na wiosnę ubrane kwiatem,

Cieszą  me oczy  piękna spragnione,

Jak zimnej wody kubek latem.

 

To tu stawiałam pierwsze kroki,

Tu naukę zdobywałam,

Tu mój dom rodzinny stoi,

Tu miłość do Ciebie-Polsko, pielęgnowałam.

 

Choć Twa historia jest krwią zapisana,

I łez wylano za Ciebie strumienie,

Tyś moja jedyna, na zawsze kochana,

Ty mnie otaczasz miłości ramieniem.

 

 

 

Gabriela Wielis

 

Mówili, że Cię nie ma

 

Polsko nasza kochana,

Ojczyzno wspaniała,

Jak Ci podziękować mamy?

Za śpiew ptaków, polne kwiaty…

Ranna rosa, zachód słońca, błękit nieba,

Nic przecież tutaj zmieniać nie trzeba.

Dobrzy ludzie, pracowici i mili,

Wobec Boga i świata  uczciwymi byli.

O Twą wolność walczyli wytrwale,

Byśmy tu żyli dzisiaj wspaniale.

Mówili, że Cię już nie ma,

A Ty ciągle byłaś,

I po wielu latach znów się odrodziłaś!

Bądź nam zawsze wolna,

Silna  i zadbana,

Ojczyzno najdroższa,

Polsko ukochana!

 

 

 

Weronika Kudłacz

 

Ojczyzna ma

 

Czym tak naprawdę

jest dla mnie ojczyzna?

Ojczyzna to kwiaty pachnące na łące,

Ojczyzna to  zielone lasy

i wielkie wzgórza.

Ojczyzna to najbliżsi

i przyjaciele.

 

Ojczyzna to wszystko

co mnie otacza…

 Gdy jestem w Ojczyźnie,

czuję się jak w Niebie!

 

 

 

Faustyna Chrząszcz

 

Polska

 

Polska- nasz piękny kraj,

Ojczyzna nasza, każdy o nią dba.

Na domach flaga- biało czerwona powiewa.

Kocham moją Ojczyznę

I wiem, że Ty też.

Chociaż duża nie jest,

to ma w sobie  siłę wielką.

Każdy powinien  się za nią modlić

I pamiętać o zmarłych,

Którzy oddali życie za Ojczyznę.

 

 

 

Zuzanna Zygmunt

 

Od Bałtyku aż po Tatry

 

Polska-to moje życie .

Polska-to moja szkoła.

To dom rodzinny,

Wioski i miasta,

łany złociste

I rzeki czyste.

Od Bałtyku aż po Tatry

swe granice Polska ma.

I sąsiadów siedmiu mamy,

Czasem z nimi w piłkę wygrywamy.

Tu w Wadowicach papież się urodził,

Który zwaśnione narody godził.

Pięknie jest żyć w swej Ojczyźnie,

A nie daleko, gdzieś na obczyźnie.

A jeśli kogoś los za kraj wyrzuci,

Niech nigdy myślami Polski nie porzuci.

 

 

 

Julia Pocica

 

Rozpiera mnie duma

 

Ogarnia mnie radość i pełnia zachwytu,

Gdy czytam i piszę w ojczystym języku,

 

Gdy melodie Chopina słyszę między wierzbami

I chodzę tymi,  co papież rodak uliczkami,

 

Gdy spoglądam na szczyty gór i taflę Bałtyku,

Święcę pisanki na Wielkanoc w koszyku,

 

Gdy na podium sportowiec z medalami,

Słuchając mazurka, zalewa się łzami,

 

Gdy wywieszam flagę w święto narodowe,

A na wietrze tańczą barwy białoczerwone,

 

Gdy zanurzam się w historii nieskalanej,

Z myślą o wolności, we krwi przodków skapanej,

 

Gdy widzę, że brat bratu w potrzebie pomoże

I drzwi otwarte,  jak w soplicowski dworze,

 

Nawet wtedy, gdy podążam szlakiem nieznanym

I tęsknię za domem, krajem mym ukochanym,

 

Gdy szumią zboża i łąki usłane makiem,

Rozpiera mnie duma, że jestem Polakiem!